Waarom heeft de Sovjet-ijs was de beste in de wereld

• Waarom heeft de Sovjet-ijs was de beste in de wereld

De geschiedenis van deze favoriete behandelt kinderen en volwassenen is meer dan vijfduizend jaar. Ze zeggen dat in het oude Rome, keizer Nero uitgeleefd in zo'n koud en zoet dessert.

Vandaag is er een nationale norm - GOST ijs melk-ijscoupe. "Gostovskaya ijs, dan is op basis van melk."

Wat is het fenomeen van de Sovjet-ijs, die veel bewondering van kinds af? Je kunt er wel of niet inzetten. In feite, natuurlijk, we weten allemaal nog het ijs is. Voorheen, als gevolg van een ander ijsje, met uitzondering van boter, melk, ijs, hebben we niet. Uitgesproken zuivel smaak - dat is wat Sovjet-ijs onderscheidt.

Boter, fruit en bessen, wafel cups met crème rozen, ijslolly, hoorn met chocolade icing ... Hier is het - de tijd van de Sovjet-ijs! De kwaliteit was legendarisch. En toch, het geheim van de unieke smaak?

hebben we te danken aan GOST 117-41, waardoor en maakte een favoriete lekkernij van de Sovjet-kinderen. Hij werd beschouwd als een van de zwaarste in de wereld en werd geïntroduceerd meer 12 maart 1941. In de binnenlandse "schaduw" was geen enkele conserveermiddel, alleen natuurlijke melk! En allerlei ijs werden geproduceerd op een enkele technologie. Daarom is de smaak van de dessert in elke stad van de Unie was hetzelfde!

In eerste instantie wordt het Sovjetregime ijs met hun aandacht niet verwend, en noemde product van de burgerlijke smaak. Die kon hem niet in diskrediet in de ogen van de proletarische publiek. Na verloop van tijd, de houding van de regering om de delicatesse "ontdooid", en het begon te bevorderen in alle opzichten de oorlog.

The Soviet tarieven creme met "Swan" - 13 cent, melk - 9 cent, fruit - 7 cent, chocolade "popsicle" small - 11 cent, grote - 22 cent "Leningrad" chocolate - 28 cent, kegel boter room rozetten - 28 cent en ijstaart met room.

Voor de eerste keer in de ijsindustrie rails in de jaren '30. Hij vaardigde een decreet van de Sovjet-Unie volkscommissaris van Food Anastas Mikoyan, die erop aandringt dat de crème massa moet worden geproduceerd voedsel en tegen betaalbare prijzen. Volgens de commissaris van de mensen, moet Sovjetburger eten voor een jaar niet minder dan vijf kilogram ijs! Hij voegde eraan toe olie op het vuur, en het feit dat de Verenigde Staten al lange tijd hield de palm in deze zaak. In Amerika geproduceerd is 600 duizend ton ijs, terwijl in de Sovjet-Unie - een totaal van acht. Er werd besloten om de situatie radicaal te veranderen, en Mikoyan ging naar de Verenigde Staten - voor de aankoop van de benodigde apparatuur. Reeds 4 november 1937 de eerste Sovjet delicatesse werd uitgebracht in de Sovjet-Unie. Vervolgens werden koelhuizen geopend in Moskou, Leningrad, Kharkov. In 1940, een krachtige ijsfabriek en verdiende in Kiev.

We moeten hulde te brengen aan de kwaliteit van producten. Elke partij van sneeuw goodies geëvalueerd op een 100-punts systeem. Elke afwijking van de smaak, kleur of geur beschouwd huwelijk. Bovendien, terwijl het ijs is beperkt tot één week. (Nu het ijs kan worden opgeslagen voor ongeveer zes maanden!) Dus in termen van productie en consumptie van ijs van de Sovjet-Unie kwam op de tweede plaats in de wereld na de Verenigde Staten. Voor de export jaarlijks verzonden tweeduizend ton. In het buitenland, de Sovjet-ijs zijn prestigieuze klasse. Het was pas in dure restaurants voor verre van "sovjet" prijs geserveerd.

In het huis van de meest heerlijke ijs voordat het had muf in de wereld - direct ontmanteld. Verkocht in bulk of verpakt met 50 of 100 g in kiosken, kiosken of cafe. In 50 jaar in de straten opknoping verleidelijke banners die de pinguïns met ijslolly versierd - een symbool van het ijs van de Sovjet-Unie.

Een glas "romige" waard was 22 kopeken, nog drie vulmiddel kan halen - jam of geraspte chocolade. Er waren een eskimo 24 centen, maar het werd verkocht op slechts één punt en is zeer zeldzaam. Wanneer het ijs gewoon bracht, kreeg het vijf of zes packs alleen maar om genoeg voor het hele gezin. Tante in kleurrijke motorkap opende een metalen container, en u kies degene die je wilt. Als het ijs voorbij was, de verkoopster zei vrolijk: "Het zal na 2 uur" - of verdrietig: "De wachtrij wordt niet ingegaan op" en dan begon iedereen zoemen boos.

Het ijs kiosken gebeurt zelden in het beste geval drie keer per week. Daarom wachtrijen ernstig. Hoe vervloekte de mensen die voor het ijs uit de dorpen kwam! Ze vulden hun drie-liter potten voor een lange tijd uitstellen van de bocht. Het cafe verkocht ijs werd toegepast gekleurde ballen in ijs met een lepel. Het was ook chocolade, creme brulee, fruit, champagne en zelfs een frisdrank of fruit saus ...

Voor de kinderen in de dorpen van ijs was een wonder - in de plaatselijke winkels niet leveren. Daarom is het tekort hebben geleerd om zichzelf te behandelen: in de cirkel van de sneeuw gekneed, gemengd met zure room en suiker. Het bleek bijna als de huidige, zelfs onhandig uitzag.

Een deel van de Sovjet-ijs waren uniek. Bijvoorbeeld, een wafel koffie met slagroom rozetten aan de bovenkant of de beroemde "Gourmet." Haar verschijning hebben we te danken aan de ontdekking van de mechanica, die in de jaren '70 bedacht een speciale tuit. Met de hulp van de op staal stroom in plaats van glazuur "dip."

Er was ook tomaat ijs dat veel mensen niet meer weet. Maar degenen die het geprobeerd, kan niet de smaak nooit vergeten. Sommigen vonden hem een ​​zeldzame muck, anderen willen om de klok terug te keren naar het gewoon een keer proberen.

- "Tomaten" werd verkocht in een kartonnen beker met een stok om op te starten.

- De smaak van een soort. Het is jammer dat het nu is het niet te produceren. Het was goedkoop, slechts 10 cent. Nou, als je geen cent had, het gebeurt pereroesh appartement ondersteboven vyvernesh alle zakken, en kan draaien voor ijs!

Deze productie werd beschouwd als ijs "Kastanje" voor 28 cent - de prijs die gelijk is aan negen met de tram!

- Fruit van het ijs werd niet beschouwd.

- Hogere genot was een zeldzame maatregel "Chestnut". Wat was er chocolade - voor de oren ottyanesh! Niet dat het duurt nu een hapje - en de chocolade brokkelt als een naald met een dorre boom.

Sovjet Sunset ijs kwam met de perestrojka. Maar sinds 1990 het land heeft betrekking op de stroom van ingevoerde ijs is duidelijk de chemische vulmiddel. Smaak van de Sovjet-bleef in de herinnering van de oudere generaties.

En op het einde van nog een andere ijs zonder het gebruik van woorden om deze foto te vertellen. 1962 Cannes. Een vriend van Federico Fellini, Anouk Aimee, ijs behandelt paparazzi.