Loop door de NASA

Houston, Houston, we hebben een probleem! Deze uitdrukking wordt nu zo stevig in het dagelijkse leven, dat als een grap wordt ervaren, vooral degenen die in Houston leven, aangezien de Mission Control Center hier ligt ingevoerd.

Voor toeristen, is het centrum geopend in 1992, 16 oktober met een oppervlakte van 17.000 vierkante meter. meter. Bouw kosten $ 75 miljoen per jaar, het centrum wordt bezocht door ongeveer 750 duizend. Man, maar pas sinds de opening, het centrum werd bezocht door meer dan 11 miljoen. Toeristen. Het Centrum is al lang afbetaald en in 2009 brachten meer dan $ 242 miljoen.

Vandaag de dag, een wandeling door het centrum - inwendige blootstelling - pendel, ruimte toilet, pakken van astronauten en meer.

Mission Control Center, dat de officiële naam van NASA's Johnson Space Center, gelegen in het zuiden van Houston, in de buurt van de militaire luchtmachtbasis draagt ​​- Ellington, en deze buurt - niet zonder reden, want het is hier vloog shuttles voor inspectie, na ruimtevlucht.

Na de landing in Californië, werd de shuttle geladen op een transport Boeing, die hem droeg op zijn rug naar Houston, zittend op de luchtmachtbasis.

Vandaag de dag, naast de ingang, ingesteld laatste shuttle Explorer. Het binnenste deel van de voorbereiding voor de opening, terwijl nog steeds aan de gang werken in de nabije toekomst zal het mogelijk zijn om binnen te komen. Laat de Explorer tussen het Kennedy Space Center in Florida, en het centrum in Houston niet verwarren. Florida ligt in het mastaba replica 1: 1, in Houston - een echte space shuttle.

De voorbereidingen voor de ontvangst van de shuttle begon een lange tijd geleden, was het noodzakelijk om de site voor te bereiden, om fondsen te werven voor het herstel en de verbetering van de shuttle voor toeristen. 31 mei 2012 Center aangekondigd zijn volledige bereidheid om de shuttle te ontvangen.

Het binnenste deel van het centrum is verdeeld in verschillende secties - souvenirwinkel (waar u alles van magneten kunnen kopen, het beëindigen van satelliet-modellen), een bioscoop, een speeltuin, een centrale hal met kostuums en de kostuums, Memory Hall (met foto's van alle groepen die hebben gevlogen in de ruimte) maar de meeste van de covers van wetenschappelijke en educatieve tentoonstelling.

Enkele speeltoestellen, nou ja, waar moet zonder Ingres Bords! Voor kinderen zijn er een verscheidenheid van ruimtevaartuigen waarin je kunt vliegen, schieten en naar de maan. In aanvulling op entertainment, het centrum heeft een staf van leraren die zich bezighouden met kinderen in de astronomie en de wetenschap. Bijna alle scholen in Houston, het centrum bezoeken regelmatig introduceert kinderen om exposities. In aanvulling op de activiteiten voor de kinderen, en er zijn lessen voor de middelbare school, meestal hier doceerde wiskunde en natuurkunde. In het algemeen is de ontwikkeling van centra voor kinderen en studenten is zeer breed, ondanks haar jonge leeftijd, wordt het centrum op zoek naar getalenteerde kinderen en moedigt hen aan een opleiding aan de universiteit volledige betaling te krijgen.

Onder het plafond hangen vele verschillende modellen van raketten en satellieten. Het model van de Orion, in een schaal van 1:50.

Een paar interessante momenten in het pak, in aanvulling op wat hij verzegeld en luchttoevoer (iedereen weet dat), het heeft een toevoer van water en voedsel voor de astronauten, maar het heeft een vuilniszak.

Het kostuum behoort tot de eerste Amerikaanse vrouw-kosmonaut, Catherine Sullivan. Ze ging in de ruimte in 1984 aan boord van de Space Shuttle Challenger. Rugzak - luchttoevoer werden bijkomende schijnwerpers gewoonlijk vastgesteld op de schouders (waar ze niet bestaan), een kleine "box" op de borst - watertoevoer, de ventilator rechts - de temperatuurindicator, de gaten in de bodem van de - voor de emissie van kooldioxide vanaf de binnenzijde van het pak, een kleine geval in de rechterbovenhoek, met klittenband van het centrum sluit het gat voor verbinding met het totale systeem astronaut van aanvoerstation (voor langdurige uitgangen in de ruimte). Suit autonoom binnen 45 minuten.

Het pak is gemaakt van heavy-duty glasvezel, alle onderdelen zijn gemaakt voor dagelijks gebruik standaard formaat die u toelaat om een ​​pak te dragen aan verschillende astronauten, bovendien, alle delen van het pak zijn modulair, t. E. Om het "lichaam" kunt u de kant hechten van dezelfde grootte, de voeten van een ander, en helm - de derde. Het enige dat individueel wordt gedaan voor elk - handschoenen.

In het algemeen is er een grote tentoonstelling van de verschillende kostuums en past bij verschillende leeftijden, het is heel interessant om de verandering van het ontwerp te volgen. Links - Donald Sleytana pak, dat een astronaut werd in 1959, hoewel hij ging in de ruimte slechts 16 jaar later, 15 juli 1975. Right - casual pak Voltaire Schirra. By the way, hij is de enige van de zeven oorspronkelijke astronauten die niet rechtstreeks naar Mercury voertuigen, Gemini en Apollo kon vliegen.

Deze "kostuum" is in handen van Dick Covey, hij was het die met de bemanning van de Challenger sprak laatste voor de explosie. Na de hervatting van de vluchten, het eerste team, dat bestond uit vijf astronauten die een foto nam in de shuttle in zulke shorts en kleurrijke overhemden, ter nagedachtenis van de slachtoffers.

Links - een pak MARK-3 is een van de prototypes van de moderne pak, ontworpen voor langdurige spacewalks, het herstel of de bouw van stations. Dit pak is strak, dat wil zeggen, in tegenstelling tot conventionele kostuum buigen alleen de gewrichten, die nadelen brengt - .. Het is hard werken, maar tegelijkertijd heeft het extra bescherming tegen vuil, waarom afval zo gevaarlijk - zullen we verder overwegen voor voorbeelden. Right - conventionele piloot pak zoals kostuums gedragen crew tijdens het opstijgen en de landing van de shuttle.

Het pak aan de rechterkant - na de eerste vier vluchten in de ruimte om rond te komen, en het team gestopt met het dragen van strakke pakken, beperken beweging, eenvoudige kostuums piloten waren veel meer comfortabel, maar na de ramp met de Challenger ingenieurs kijken veranderd. In 1988 jaar pak voor het bereiken van een baan (oranje) werd geïntroduceerd, het pak volledig afgesloten en kan de persoon te beschermen in het vuur in het station, terwijl het zachte, is het niet de acties van de persoon te beperken.

De moderne kostuums NASA piloten.

Bovendien past astronauten, er Robonaut. Deze robot is gemaakt in Houston, voor gebruik onder zware omstandigheden.

Vandaag, zijn er verschillende versies van Robonaut, een versie van R2, geïntroduceerd in 2011. Op dit moment is de robot te testen.

Er is ook een berging hal, dat is een enorme muur met foto's van alle groepen, weggevlogen in de ruimte. Muur bijgevuld wanneer vluchten.

By the way, de astronauten gebruikt Omega horloges. Deze klokken zijn speciaal gemaakt voor de ruimtevaart, wanneer u maakt ze moesten strenge normen beantwoorden op 11 criteria: bestand tegen hoge temperatuurschommelingen, druk en vochtigheid, bij hoge zuurstofconcentraties, zijn niet bang om te vallen, niet te verstrekken in geval van overbelasting en drukverlaging, niet bang lange trillingen en verschillende akoestische frequenties. Dus, in de definitieve selectie van de competitie de Omega horloge gewonnen, staan, de temperatuur tot + -184S 260S blazen gelijk aan 4,5 ton op het gebied wijzerplaat en de centrifuge simuleren overbelasting astronauten.

Het volgende deel van de inwendige blootstelling - onderwijs.

Deze zonnecel ruimtestation vandaag. IJzer vak onder - de verpakking waarin de batterij is die in een baan.

In feite, ISS. Het station is vandaag op een hoogte van 402 km boven de zeespiegel, en de snelheid van 28.160 km / h. Displacement "live" station is twee interieur volume 777.

Een virtueel station.

Moon rover.

Deze bedrading internationale station, dat elektrisch vermogen levert van de accu naar het station. De draden worden beschermd door een heavy-duty glasvezel, hoge sterkte staal en speciaal isolatoren.

Net boven, ik schreef over de gevaren van ruimteschroot, en nu zien waarom hij zo gevaarlijk is.

Left - aluminium "schil" dik 102 mm bovengenoemde beschermende kritische blokken internationale station, dat een stukje plastic was (liggend) met een snelheid van 6795 m / s. Rechts - 38 mm aluminium bescherming die volgens de raaklijn was 6x12 mm schroef met een snelheid van 6410 m / s.

Voor de bescherming van aluminium blokken aangebracht staalplaat, wat hem overkomt als hij toch bout met een snelheid van 6410 m / s mist. Nadat de bout de plaat is geslagen is vast in een aluminium blok. Voor aluminium is glas en keramiek.

En dit bescherming tegen de Russische sterren, die werd doorboord aluminium bout met een snelheid van 6800 m / s.

kreeg ook een patrijspoort. 14 mm Dikte van glas, zoals scheuren daarin in contact blijven met de bout met een snelheid van 7152 m / s. By the way, het station ramen bestaan ​​uit vier van deze glazen voor volledige bescherming, maar je weet nooit. Op de achtergrond is de achterzijde van de 102-mm aluminium block.

Dit is een zeil op het docking station luiken tussen het bedekken tijdens de bouw. Het dekzeil hing in een van de luiken van de internationale station voor bijna twee jaar. Het bestaat uit meervoudige lagen van glas, keramiek, glas en zware staalvezels. Patches worden gebruikt voor communicatie tijdens de bouw, maar de blauwe en groene stickers - het raken van kleine steentjes en puin, die werden ontdekt nadat het zeil op de grond. Maar niemand niet splintert geslagen bescherming.

De motor van de slede. Het is 's werelds enige seriële raket herbruikbare (Buran telt niet mee, dat is. To. Het project heeft niet echt ontwikkeld). Het gewicht is ongeveer 3200 kg., Dergelijke motoren hebben drie shuttle, rocket boosters in aanvulling op die van de shuttle is bevestigd. Overigens is dit voertuig de hoogste temperatuur gedrag onder alle motoren op de grond, is het kunnen werken bij temperaturen van -253C tot + 3312C (!). De gehele levensduur van de motor - 7 uur, maar vergeet niet dat tijdens het opstijgen, wordt het gebruikt slechts 8,5 minuten.

Als de motor gebruikt brandstofmengsel van vloeibare zuurstof en waterstof. Zuurstof en waterstof die in grote gele raket waaraan de shuttle zelf en "geknikte" tijdens het opstijgen. Drie motoren bereiken snelheden van meer dan de snelheid van het geluid 25 keer. Als we vergelijken met het verbruik van deze motor met de consumptie van turbine kerosine luchtvaart met gelijkwaardig vermogen, dan zal deze motor een gelijke hoeveelheid kerosine olympisch zwembad verbruikt elke 25 seconden gedurende 8,5 minuten.

Eigenlijk is de shuttle. Dit is een replica gemaakt voor de opleiding, de grootte van de gebruikte materialen en systemen binnen echt.

De stuurcabine.

Helm.

Het middenpaneel groter.

Het bovenpaneel voor luchtvaartenthousiasten.

Enkele module achter de piloten.

Incisie slapen module shuttle hier tonen een inrichting van deze module, en het leven van astronauten.

Zoals bijvoorbeeld astronauten slapen.

om Simulatoren warm worden verborgen achter de muur voren zonodig gebracht.

Het docking luik.

Maar dit is een echte luik op Unie.

Door de manier waarop over het dok, vangt dan het historische moment verbindingen tussen de Russische en Amerikaanse eenheden. Het was Thomas Stafford opende de deur en bereikte in 1975, de Sovjet kosmonauten.

​​Het model van 01:25 Apollo bedieningsmodule en een Russische Soyuz na het koppelen.

In het algemeen, in een veel interactiviteit, de inlaat kan de iPod, maar als je kijkt naar de tentoonstellingen, vervolgens naast elkaar is een cijfer (op de foto 10, kan het goed te zien is), zodat u op mijn iPod verhaal van de tentoonstelling kunt luisteren. Wie eenmaal daar te gaan, raad ik u om uit te checken en rond te kijken, en niet alleen lopen langs, er zijn een heleboel interessante informatie.

Dit beëindigt het verhaal.