Ronde van de Antelope Canyon

• Tour canyon antilopen

Op de noordelijke Arizona, in de buurt van de stad van pagina, op 240 km van de Grand Canyon van Colorado is verbazingwekkend Antelope Canyon. Deze plek is zo genoemd vanwege zijn rode-rode muren die de huid van een antilope lijken.

Canyon is niet een nationaal park, en dus waarschijnlijk niet zo bekend als de Grand Canyon. Hoewel ik ben er zeker van dat deze foto's een ieder van u meer dan eens in hun leven gezien.

zich op gronden Canyon Navajo Indian behoort. Om daar te komen, moet u een vergoeding te betalen door middel van het Indiase grondgebied te passeren en het huren van een gids (gids). Dat is om te gaan op een excursie. Meer in het bijzonder, te gaan op een speciaal transport. De tent, waar de tante zit en verkoopt / check tickets, ga hier zulke bussen. Natuurlijk hadden we geluk en we gingen naar de oude Duitse militaire jeep (wit in het midden van het beeld).

Er zijn twee soorten van excursies - de gebruikelijke voor fotografen. We namen de tweede optie. Excursie duurt 2 uur en liet staan ​​gebruikt. Het kost $ 55 per persoon als de regelmatige tour is $ 30 en duurt een half uur. Wij zijn Anna en Lekha trilde in een jeep en grijns op buitenlanders die hun film in uw camera schudde (linksonder in de hand). "Dwazen" - we dachten.

Flea ingevoerd in de kloof. En er - er-Taram ...

En daar zo.

Ik weet niet of we het toeristische seizoen te raken of niet, die willen om foto's te nemen was een stuk! Photoexcursions noemen het moeilijk. Eerder - een strijd om te overleven! Canyon zelf is erg klein. Het kan gaan voor twee minuten. Dus op hetzelfde moment in de canyon is het maximaal tien groepen toeristen, waarvan sommige, zoals de onze, zitten op een statief en vangt het licht.

De beste tijd bezoek - in de lente en de herfst: maart-april en oktober-november. Op dit moment, stralen van de zon door te dringen tot de bodem van de canyons en kijk als in het donker paleis verlicht door felle licht.

Het geven indianen meebrengen schoppen en gooide ze zand, hier zulke straling ontvangt.

Door deze artistieke activiteiten geheel kloof gehuld in zand stof. Met het zand in de tanden ik was gestopt lachen om de jongens die hun film in zijn camera schudde.

Ray en wand.

In het begin werd ik bijna uit de canyon geschopt, omdat ik niet de regels van het spel niet begrepen: komt er een groep fotografen, het duurt positie, wachtend op wolken en ray wegvliegen van het licht wordt weergegeven. Zolang iedereen zit te wachten, kunt u niet wilt veranderen. Je moet geduldig wachten. Ik reed als een kind (ala reportazhnik) totdat alle tupili weg.

In onze groep was er een roodharige Amerikaan die me koel geïrriteerd (zoals ik deed). Hij was vooral boos toen ik zijn statief aangeraakt. Later, liep ik voor de eerste gids en nam de beste zitplaatsen. Tegen het einde van de tour wilden we om elkaar te doden en te begraven. In het algemeen is het verhaal van twee idioten.

Dus deze frames zijn gevuld met mensen die op de loer liggen rond en te wachten op ons te schreeuwen "cut".

In het algemeen, de noodzaak om de kloof te bezoeken lag ten minste 3 uur. Indiërs - mensen ontspannen. Het beste is om er naartoe te gaan op een zonnige dag, rond het middaguur. Hoewel mijn 2:00 een stoffige canyon overbodig leek, niet om Anna en Lech, die stonden te wachten voor mij al die tijd en miste te noemen.