De belangrijkste raadsel van de Russische taal

de Russische taal - een van de zwaarste. En dit is niet alleen verbonden met de woordenschat en syntaxis, maar ook met haar geschiedenis. Zelfs voor ons, native speakers, is nog steeds een groot deel in hun eigen taal, is onduidelijk en mysterieus.

Message

De taalkundigen hebben vele malen opgemerkt akrofonichesky principe van de oude Russische alfabet en zagen het zelfs als een verborgen "boodschap aan de Slaven". Elk van de Cyrillische letters heeft een naam, en als je deze namen in alfabetische volgorde te lezen, zou zijn: "Az Buki Veda. Het werkwoord goede Este. Leef buitengewoon, land, en anderen zoals Kako mensen, denk Nash op kwartalen. Rtsy woord stevig - uk Frt haar. Tzu, wormen, shta yus Yati ra". Een van de varianten van de vertaling van deze tekst luidt als volgt: "Ik ken de letters: de brief is een schat. Hard werken, de mens, zoals dat hoort bij intelligente mensen - begrijpen het universum! Draag het woord met overtuiging: kennis - een gave van God! Durf te verdiepen, om dingen te licht te begrijpen!".

Welke taal is dichter bij de Slavische "voorouder"?

voor een lange tijd geschillen tussen de patriottische burgers van de Slavische landen: welke taal is dichter bij de inheemse Slavische? Waar kwam verschillen tussen de dialecten in Oost-Rusland (dat wil zeggen de huidige centrale Rusland ..) ging, Het Zuiden (Oekraïne van vandaag) en West (nu - Wit-Rusland)?

Het feit dat de verschillende elementen die betrokken zijn bij het ontstaan ​​van de nationale talen van deze landen. In Rusland, in aanvulling op de Slaven, Fins-Oegrische stammen, de Balten. Hier bezocht nomaden uit de zuidelijke steppen. Tatar-Mongoolse invallers niet alleen beroofd en geruïneerd Rusland, maar ook achtergelaten veel taalkundige lenen.

Zweden, Duitsers, Polen - Europese buurlanden, verrijkt ook de Russische taal met nieuwe woorden. Het feit dat een groot deel van het huidige Wit-Rusland van oudsher geregeerd door Polen en Zuid-Rusland voortdurend blootgesteld aan aanvallen van de nomaden, kon niet worden weerspiegeld in de lokale talen. Zoals ze zeggen, wie te leiden. Maar wees niet te worden verstoord. Het feit dat onze taal nu zo ver verwijderd is van zijn stamvader - het is niet een ongeval en niet het resultaat van een maçonnieke samenzwering, maar het resultaat van het harde werk van vele getalenteerde mensen die de Russische literaire taal in de vorm waarin het nu bestaat gecreëerd. Als het niet werden geïnspireerd door de hervormingen die zij niet zou zijn geweest met ons de poëzie van Poesjkin, Tolstoj's proza, Tsjechov speelt. Wie de taal die we spreken vandaag gemaakt?

Eerste "ontslag letters"

In de achttiende eeuw, aan de macht kwam, begint Peter I. Hij de transformatie op alle terreinen van het leven, niet over het hoofd van de Russische taal. Maar zijn hervormingen hebben alleen betrekking op de buitenkant, ze niet doordringen in de essentie van de taal: de syntax, woordenschat, grammatica.

Peter I vereenvoudigen spelling, het wegwerken van de Griekse letter Psi en Omega Chi. Deze brieven zijn niet aangewezen in de Russische taal, geen geluid, en het verlies van hun taal niet verarmd. Peter geprobeerd om zich te ontdoen van zelfs van een aantal Russische alfabet, "Earth", "Izhitsa", "Firth", en zet de accenten, maar onder druk van de geestelijkheid, deze brieven moest worden teruggebracht.

Alphabet hervorming maakte het leven makkelijker, niet alleen voor studenten van Peter's poriën (letterlijk iets moest minder les te geven), maar ook printers, die niet meer moest extra personages, niet uitgesproken in het lezen te drukken.

Lomonosov sprak over het op deze manier: "Toen Peter de Grote zijn niet alleen en boyar boyars, maar ook brieven afgezet zijn brede jas en gekleed in de zomer kleren."

Wat was in de noodzaak van de hervorming?

Deze hervorming vindt plaats dwingt de schrijvers en dichters van de achttiende eeuw: Trediakovsky, Lomonosov, Karamzin. Ze creëren een Russische literaire taal en "bestendigen het succes van" zijn werken. Voordat de Russische taal, vanwege de voortdurend contact met West-Europa, was in een chaotische toestand. Vernacular vormen naast elkaar bestaan ​​in hem met het boek, geleend van het Duits, Frans, Latijn, werden gebruikt in combinatie met de Russische tegenhangers. Trediakovskii verandert het principe van de Russische poëzie, goedkeuring en aanpassing van de Europese syllabic-tonic systeem - op basis van de regelmatige afwisseling van beklemtoonde en onbeklemtoonde lettergrepen.

Lomonosov al de woorden van de Russische taal is verdeeld in drie groepen: De eerste groep zelden gebruikt, vooral in de spreektaal, maar begrijpelijk geletterde mensen "opent het", "roep ik." De tweede - een woord gemeenschappelijk voor Russische en Kerkslavisch: "hand", "nu", "eer". En de derde groep die hij de woorden opgenomen, die uniek is in de kerkboeken, die woorden Russisch is niet inheems Slavische zijn "zeggen", "stroom", "slechts".

Zo Lomonosov identificeert drie "rust", die elk werd gebruikt in bepaalde literaire genres: hoge stijl geschikt voor odes en heldendichten, gemiddelde kalmte geschreven drama, proza ​​- in het algemeen, alle werken waar u een live toespraak te tekenen. Low rust werd gebruikt in komedies, satires, epigrammen.

Tenslotte Karamzin verrijkt Russisch neologismen, hij afziet van de Kerk Slavische taal, de syntax nadert in zijn werken om een ​​"light" aan de Fransen. Het Karamzin moeten we, bijvoorbeeld, het uiterlijk van de woorden "liefde" of "bestrating".

Het harde letter "E"

Karamzin was een van de meest fervente "fans" van de letter "e", maar hij was niet de uitvinder. In 1783 was er een van de eerste vergaderingen van de Academie van de Russische literatuur. De oprichter was Catherine Dashkova. Samen met bekende schrijvers van zijn tijd: Derzhavin en Fonvizin, Prinses bespreken van het project Slavisch-Russische woordenboek. Voor het gemak, Ekaterina Romanova voorgesteld om het geluid symbool "io" één letter "e" te vervangen. Innovatie werd goedgekeurd door de algemene vergadering van de Academie, een innovatief idee gesteund Derzhavin Dashkova, die begon met de "e" te gebruiken in zijn werken. Hij was het die als eerste een nieuwe brief te gebruiken in de correspondentie, evenals de eerste bedrukt met de naam "e" was: Potomkin. Tegelijkertijd, Ivan Dmitriev publiceerde het boek "En mijn snuisterijen" gedrukt in het allemaal de nodige punten. Ten slotte is het wijdverbreide gebruik die zij heeft ontvangen sindsdien verscheen in een poëtische collectie van Karamzin.

Ze waren onder de nieuwe personages en vijanden. Minister van Onderwijs Alexander Shishkov, zoals ze zeggen, krachtig bladerde door de vele delen van zijn bibliotheek en zijn eigen black-out twee punten boven de brief. Ook waren veel conservatieven onder schrijvers. Marina Tsvetaeva, bijvoorbeeld, in wezen geschreven door de "o" woord "duivel", en Andrei Bely, om dezelfde redenen, "Zsolt".

In de brief wordt ook drukkerijen niet bevalt, in feite als gevolg van het moest het overtollige verf te brengen. In de pre-revolutionaire Primer haar verbannen naar het einde van het alfabet, een bedrijf met de stervende, "Izhitsa" en "fitoy". En vandaag zijn plaats - in de hoek van het toetsenbord. Maar niet altijd naar de letter "e" worden behandeld met dergelijke minachting - Ulyanovsk haar zelfs een monument.

Secret "Izhitsa"

In zijn beroemde decreet Lunacharskogo 1918 over veranderingen in de Russische taal is er geen melding gemaakt van de letter V ( "izhitsa"), die de laatste letter van het alfabet in de pre-revolutionaire was. Tegen de tijd dat de hervorming is uiterst zeldzaam, en het kan worden gevonden meestal alleen in religieuze teksten. In burgerlijke taal "izhitsa" wordt eigenlijk alleen gebruikt in het woord "zalf". De stilzwijgende weigering van de bolsjewieken "Izhitsa" velen zagen een teken: de Sovjet-macht, als het ware geweigerd door een van de zeven sacramenten - Bevestiging, waardoor de orthodoxe worden gevoed gaven van de Heilige Geest, ontworpen te versterken in het geestelijk leven.

Vreemd genoeg, de niet-gedocumenteerde verwijdering "Izhitsa", de laatste letter in het alfabet, en de officiële liquidatie van de voorlaatste - hebben "heldendaden" de laatste letter van het alfabet gemaakt - de "I". Intellectuelen zag dit nog een ander kwaad voornemen van de nieuwe autoriteiten, die opzettelijk opgeofferd twee letters te leveren aan het einde van de brief', die de menselijke persoonlijkheid tot uitdrukking, individualiteit.

Russische geheime mat

Bijna alle van de twintigste eeuw werd gedomineerd versie van dat woord, die noemen we-formaat, druk op de Russische taal in de Mongoolse-Tataren. Echter, dit is misleidend. Vloeken is al te vinden in de Novgorod berkenbast, daterend uit de elfde eeuw: dat wil zeggen, lang voor de geboorte van Genghis Khan. Het concept van de "mate" nogal laat. In Rusland, eeuwenlang het heette "blaffen obsceen". Aanvankelijk beledigende taal opgenomen alleen het gebruik van het woord "moeder" in de vulgaire, seksuele context. De woorden van de aanwijzing van genitaliën, die we vandaag hebben betrekking op de mat, geen betrekking had op "blaffen obsceen".

Er zijn tientallen versies van de mat functie. Sommige wetenschappers suggereren dat vloeken verscheen aan het begin van de overgang van de samenleving van matriarchaat naar patriarchaat en betekende oorspronkelijk de gezaghebbende verklaring van een man die, met rituele omgang met de "moeder" soort, in het openbaar kondigde deze stamleden. Er is ook een hypothese dat de "vuile taal" was magisch, en de beschermende functie genaamd "posim taal". In Slavische (en Indo-Europese in het algemeen) honden traditioneel beschouwd als dier "over het graf" van de wereld en diende als een godin van de dood Morena. Er is een ander woord dat is vandaag de dag ten onrechte toegeschreven aan vloeken. Om zelfcensuur, aangeduid met "een woord met de letter" B". Deze token is rustig bestaan ​​in de Russische taal elementen (het kan zelfs worden gevonden in kerkelijke teksten en officiële staatsgodsdienst charters), met een waarde van "ontucht", "bedrog", "misleidend", "ketterij", "error". De mensen zijn vaak het woord wordt gebruikt die schandelijke vrouwen. Misschien, op het moment van Anna Ivanovna het woord begon te worden gebruikt met een grotere frequentie, en waarschijnlijk in de laatste context, want dit is de keizerin een verbod op.