Marokkaanse sprookje: een stinkende Fes

• Marokkaans verhaal: onwelriekende Fes

Elke menselijke activiteit, zowel creatief als destructief, elke manifestatie

Patrick Süskind. "Perfume. Verhaal van een moordenaar "

Once upon a time, als een kind, ik keek naar de film "Labyrinth." De plot, weet ik niet meer. Ik herinner me alleen dat er was een oude moeras, die nooit stinken afgewassen. Het heet - Swamp eeuwige stank. Ik was er zeker van dat dit - fiction schrijvers: goed, kan niet bestaan ​​in de echte wereld zo stinkende plaats. Ik geef toe dat ik verkeerd was.

In Afrika is er een land van Marokko. In Marokko is er een stad van Fez. In Fez is er de oude medina van Fès el-Bali. In Fez el Bali zijn er kwart leerlooier. In het eerste kwartaal met een leerlooier is er een plaats waar de huid wordt behandeld en geschilderd - Shuar. En er hangt een stank die moeras van eeuwige stank - nou ja, gewoon zenuwachtig roken in opzij.

Het lijkt te zijn: goed, wat we kunnen verrassen ons allen leven in Rusland, en we hebben een aantal overgangen en meer ceremonieel en niet een vleugje waard! Het blijkt dat er niets.

Nee, als je kijkt naar Fez verven met de daken van de omliggende gebouwen, zoals alle normale mensen, de geur van deze chaos te scheppen is niet zo slecht. Ten eerste is er een loopt geen wind, die nog steeds enigszins verdunt de stank opknoping via verven. Ten tweede, alle bezoekers lokale handelaars behulpzaam gaf een paar muntblaadjes, die, als je ze te maken aan zijn neus, bijna volledig de overblijfselen van een onaangename geur onderbroken. Kortom, kun je leven!

Maar als je naar beneden gaan en te krijgen in het hart van de ververij, recht op de vaten waarin de geweekte huid, zodra het duidelijk dat iedere wordt, zelfs de meest zassanaya gateway in vergelijking met deze plek - zo simpel geurende bloem bed. Men hoeft alleen maar naar binnen te gaan, reed naar haar keel misselijkheid, en in de ogen troebel worden, zo instinctief proberen om zijn adem in te houden en stak zichzelf dieper munt in de neus. En de enige gedachte die op dat moment bij me opkomt - alsof niet het bewustzijn te verliezen en niet flop in een van deze stinkende vaten ... Brrr! Zelfs na een paar maanden, alleen maar om te onthouden over Fez - onmiddellijk beginnen om de onaangename geur voelen, hoewel ik er niet in geslaagd om weg te wassen. Het helpt alleen hete thee met brandy ... Fez - de eerste stad gesticht door de Arabieren in het land van het moderne Marokko, de parel van de Arabische cultuur, religieuze en wetenschappelijk centrum en een van de "keizerlijke steden". Ik herinner u eraan, wordt deze term meestal aangeduid met de stad, die op verschillende tijden, werd de hoofdstad van het land. Drie andere keizerlijke steden van Meknes, Rabat en Marrakech. Laatste voor vele eeuwen was de belangrijkste rivaal van Fez in de strijd om de hoofdstad functies. In sommige periodes van de geschiedenis van het land uiteen in twee onafhankelijke staten, elk met zijn eigen kapitaal: Fez en Marrakech in het noorden naar het zuiden. En, volgens een versie, de moderne hoofdstad - Rabat - niets meer dan een compromis tussen deze twee steden.

In het Arabisch, "fez" betekent "houweel" (of "hacken"). Volgens de legende, deze tool Idris I, de stichter van de Arabische idrisiden, in 789 jaar schetste de eerste grens van de stad.

Vandaag Fes bestaat uit drie delen: Fes el-Bali - de oude medina, omringd door middeleeuwse stadswallen, Fez Dzhdid - de nieuwe medina, gesticht in de XIII eeuw, en is gelegen aan de kant van hen New Fez, toegezegd in 1916.

Het historische deel - Fes el-Bali - Medina wordt beschouwd als de grootste (en in combinatie - het voetgangersgebied) in de wereld. Sinds 1981 is het - een UNESCO World Heritage Site.

Meer in de ochtend toen we ontbijt in Merzouga en gingen alleen maar te gaan in de richting van Fez, gebruikte ik de app Hoteltonight en boekte ons een kamer bij een lokale riad, ergens aan de rand van Fez el-Bali. Ik had specifiek koos voor een hotel dicht bij de stad muren en poorten: die proberen te stoppen in de medina in een auto - een slecht idee, realiseerde ik me zelfs op de eerste dag van onze reis, shkryabaya achteruitkijkspiegels muren smalle straten van Marrakech.

In het algemeen, in een min of meer fatsoenlijke hotels in Fez is er een traditie voor de gasten in de stadspoorten met een ezel of een ezel op zijn rug, die zal worden geladen koffers verwelkomen. Andere voertuigen zijn niet, en kan niet zijn: de straten zijn zo smal dat de ezel is niet altijd door. Wij willen de service was niet nodig - parkeergarage bevindt zich letterlijk om de hoek van onze riad, zodat onze Hyundai tussen een paar van enkele gehavende pickup trucks geperst, zullen wij graag met spoed diep in de middeleeuwse steegjes van Fez. Ondanks het feit dat vanaf de parkeerplaats naar de riad was ongeveer tweehonderd meter, niet meer op zoek naar het duurde twintig minuten. Meerdere keren dat we gingen heen en weer langs de onopvallende gehavende deur, en pas daarna besloten om een ​​kijkje te beetje roestig bord erboven gelegen nemen - het hotel, waren we op zoek naar was recht tegenover ons. Het geluid van de oude knokera echoën echode van de stenen muren en verdween in de verte. Achter de deur, hoorde hij haastige voetstappen, rustig schraap het oude kasteel, en vriendelijke Arabische wenkte ons binnen. Na het naar beneden een korte gang, waren we op de binnenplaats van onze riad.

het eruit zou zien als elk fatsoenlijk Marokkaanse riad. In het verleden, dit woord betekent dat de huizen van rijke Marokkanen tegenwoordig zo vormgegeven traditionele Marokkaanse hotel ligt in het historische gebouwen: buiten - een lege muur en gryaznenky onopvallend deur, binnen - een echte paleis met fonteinen, zwembaden, dure afwerking en ruime gezellige kamers.

Prijzen per nacht in een Marokkaanse riad beginnen met een paar dollar en kan oplopen tot enkele honderden - alles hangt af van het niveau van het hotel.

Inbegrepen bij het nummer waren: heerlijk ontbijt, snel wi-fi en een dakterras. Dit - de traditionele set voor elke zichzelf respecterende riad. Nou, als je de nacht door te brengen in het paleis, en het ontbijt zou moeten zijn van de koning.

Riad kregen we natuurlijk onbeschrijfelijk mooi. Ik heb nog nooit voor een moment het gevoel dat we - in dit Marokkaanse sprookje.

Met ontbijt klaar, gooiden we onze tassen in de auto en ging naar de mysterieuze medina van Fès el Bali te verkennen - de mysterieuze wereld, die bestaat uit bijna tienduizend banen. De meeste van hen zijn een doodlopende weg, en de totale lengte moeten tientallen, zo niet honderden kilometers zijn. In het algemeen kunt u dwalen rond een zeer lange tijd.

Het grootste deel van de muren van Fez el-Bali - doof. En nog belangrijker, dat je nooit weet wat er achter de deuren van hun onopvallend: het is even waarschijnlijk een sloppenwijk, en het koninklijk paleis zijn. Traditioneel venster in de Marokkaanse woningen bevinden zich alleen in de binnenplaats. Deze architectuur, de eerste plaats, ter bescherming tegen de hitte, en ten tweede, tegen nieuwsgierige blikken.

Als het eerlijk, alle van de medina van Noord-Afrika - ongeveer hetzelfde. Zie ze niets bijzonders: een oude moskee, de oude school, nou ja, misschien een paar meer wat sommige undistinguished gebouwen van twijfelachtige historische waarde, en dat is alles.

Het meest interessante hier - de straat leven, dat is overal - uit Egypte naar Marokko - het ziet er ongeveer hetzelfde: een winkelgalerij, het winkelcentrum, het winkelcentrum ...

Natuurlijk, Fez el-Bali opvalt tussen de andere oude Arabische steden in het toepassingsgebied ervan.

Deze menselijke mierenhoop. In alle richtingen weg bewegende honderden straten, doorgangen, een breedte van niet meer dan één meter. Om te verdwalen in dit doolhof eenvoudig.

In eerste instantie, de dichtheid en chaotische gebouw te wijten aan het feit dat iedereen probeerde te leven binnen de stadsmuren - ze zeggen is veiliger. Maar na verloop van tijd werd duidelijk dat de sterkte van aarden vestingwerken dat de medina omringen duidelijk overschat. Toen de inwoners van Fez kwam met het volgende: in het geval van een aanval, maar ze de stadspoorten geopend en liep in de rovers. Recente zeer snel verliezen hun oriëntatie en versnipperd in kleine groepen, waarna de bewoners gemakkelijk te ondervangen met de vijand één voor één ...

Tot op heden is er geen één in de wereldkaart van Fez. Zelfs Google Maps en Maps.me hebben een zeer ruw idee van de lay-out - het gemarkeerde alleen de hoofdstraat, door de manier, in werkelijkheid heel anders is geregeld. Alle gidsen beschrijven Fez wensen pour pathos a la "om de sensatie noodzakelijkerwijs verdwalen in de medina af te ronden."

Weet je wat? Ga hier zonder gids en niet te verdwalen - het is gewoon onmogelijk. Dit hele web van straten is een zo complex en verwarrend doolhof dat om te navigeren in het kan zelfs niet proberen. Je zet twee of drie keer - en weet niet meer waar hij was gekomen, allemaal hetzelfde. Landmarks - geen. Als je de weg kwijt, dan is de cel op de vraag "Waar ben jij?" Kan alleen worden beantwoord, "I - here!".

Het moet in Fez el-Bali worden gehouden voor vijf minuten - en u bent gegarandeerd zullen niet weten of waar je vandaan komt, of waar je heen moet. Navigator ook hielp niet veel - op de smalle overdekte straten zijn niet altijd gevangen door het signaal van de satelliet of mobiele telefoon torens, zodat uw locatie op de kaart Mobile heen en weer zal rijden, als een jong veulen. Het blijft de enige optie - om instinctief te bewegen, de enige manier om aan het juiste adres. Nee, natuurlijk niet de eerste poging. En niet met de tweede. Maar zoals u weet, de weg door te lopen.

Het is natuurlijk mogelijk, in de verleiding komen om de diensten van de lokale helpers gebruiken, maar het is beladen met geen grote kosten of grote problemen. En hoewel Fez wordt beschouwd als een van de veiligste steden in Marokko, de straten gebeuren nog wel eens onaangenaam verhalen. Toen we in Merzouga, de lokale jongens lieten ons een nieuwe video, geschoten in de medina van Fez net een week voor onze aankomst: op het - de Duitse toeristen, die een aantal van de lokale gesneden met een mes.

Fes Straat El Bali smal en donker. Bovendien hebben ze de neiging te worden beperkt tot de top, als het gebouw vallen elkaar.

Voeg daarbij vuil, geluid, geur en vele vermenigvuldig de agressieve pristavuchest lokale bevolking. Zij zullen letterlijk grijpt je kleren, in een poging iets te bieden. U zult beleefd zet ze weg, en zij, in aandacht te besteden aan het, zal volgend rennen naar je schreeuwen iets en zwaait met zijn armen. Overal waar je gedraaid, zul je proberen uit te leggen wat je gaat de verkeerde kant op, heb je de andere kant, en nu zullen ze u de weg wijzen. Slechts vijf minuten van deze obsessie begint te band.

In het algemeen is een wandeling rond de Fez - niet erg leuk, vooral met een paar dure camera opknoping in het zicht.

Fes el-Bali, alsmede andere Medina bestaat uit winkels. Elk van hen is gespecialiseerd in iets dat men.

Het verkoopt elektronica.

Er - leer.

En ga zo maar door.

Ieder kwartaal heeft zijn eigen moskee, watervoorziening, een bakker en een hamam.

Eerder in de nacht pas overlap met speciale deuren, om zo te gaan van een kwart tot de naburige onmogelijk was. Vandaag bestaat deze traditie is verdwenen.

Fez - wetenschappelijke, spirituele en religieuze hoofdstad van Marokko. Het wordt vaak genoemd "het Mekka van de westerse" en "African Athene".

Een van de lokale bezienswaardigheden en attracties - University of Al-Karaouine, opgericht terug in de negende eeuw. Volgens het "Guinness Book" is - de oudste continu werkende onderwijsinstellingen in de wereld.

Maar het meest interessante ding in Fez, natuurlijk - leer verven Shuar, waarvan bekend is dat de hele wereld. Zij waren de reden dat deze stad was in onze route.

Verfwinkel gelegen aan de oever van een kleine rivier. Uit de verhalen van andere reizigers ik weet dat er is altijd vol van de werknemers, gewassen huid. Daarom zien in plaats daarvan een grote bouwplaats, vroeg ik me af - en we kwamen allemaal terug.

Het controleren navigator toonde - we zijn op de goede weg.

Aan het verven wordt het best gezien vanaf het dak van de winkel ernaast. Traders actief tout alle toeristen naar boven, in de hoop dat de laatste iets zal van hen te kopen, als ze naar beneden gaan. We hadden niet afwijken van de standaard programma en klom de trap naar een van de daken.

Vanaf daar was ik hoop een heleboel veelkleurige vaten, waar de huidskleur te zien. In plaats daarvan, voor mij was het een enorme bouwplaats. Slechts een paar weken voor onze aankomst, werd lakstraat gesloten voor een periode van zes maanden durende renovatie, waarin zij zal veranderen in een toeristische site.

Het is duidelijk dat over de oude charme Nu kun je vergeten.

Wat nu te doen - het was helemaal onbegrijpelijk. Worthy ideeën waren niet, dus we hebben niet komen met iets beters dan te nemen in de korte lederwarenindustrie taal. Van hem hebben we geleerd dat, ten eerste, de twee ververij in Fez - oud en nieuw. Ten tweede, de reconstructie van de gesloten oude en de nieuwe, terwijl nog steeds functioneren als voorheen. In de derde plaats, dat al zijn ze inferieur in grootte en oud, maar voelt net zo goed. Ten vierde is het mogelijk om binnen te komen, maar meestal aan niemand, en niet beginnen met een sterk verlangen. We besloten om het te proberen. Er waren twee opties: ofwel door te gaan met de strijd of in het geheim te gaan, als een ninja met een achteruitversnelling. We kozen voor de tweede: vangst van een jonge jongen, die beloofd had om ons de geheime paden en stortte hem in een totomny steegje. Na een paar momenten waren we binnen.

De enorme vaten gevuld met paard urine vermengd met wat mij onbekende ingrediënten, doorweekt schaap, kameel en paard verbergt. Om hen heen, alles was bedekt met een dikke laag van sommige shit. Uit alle kwam deze dikke stank, maar de bijl op te hangen.

De diepte van de tanks, door de manier waarop - een paar meter. Het moet per ongeluk struikelen - zal zijn hoofd te verbergen.

Technologie is niet veranderd voor eeuwen. Alles is zo goed gedaan als vele eeuwen geleden. Een moeilijke pad van de schapen weiden handtassen.

We snel bedacht - we waren benaderd door een dikbuikige Arabisch, geprobeerd om geld te nemen van ons voor een bezoek aan en rijden. En als je niet eerst kan omgaan met hem, in de tweede dat hij erin geslaagd is: we schande terug naar de stad gebracht.

En terwijl we bleven binnen voor ongeveer vijf minuten, niet meer indrukken zijn nu - voor een mensenleven. Werken bij Kozhemyak, natuurlijk, de prullenbak kan voorstellen. Ik weet niet hoeveel ze uiteindelijk het leven, maar ik betwijfel ten zeerste dat lang.

Ik weet zeker dat er zijn zeker enkele die ponyt houdt - wat zijn zware en ondankbare kantoorwerk. Mijn advies is dit: uw voeten in uw handen - en lopen in Fes, kijken hoe anderen het werk.

Rond de ververij - een groot aantal grote en kleine winkels waar u kant-en-klare producten kunnen kopen. Kwaliteit, door de manier waarop, is uitstekend.

Niet de huid willen? Koop loper!

Trouwens, prijzen in Fez, een van de laagste in Marokko.

Na een tijdje, hebben we niet gemakkelijk ontsnappen uit de verstikkende straten van Fez el-Bali. Maar wij gaan om verder te gaan, zoals vermeld op de helling enkele ruïnes. De ruïnes waren oud koningsgraven.

Ze zijn een prachtig uitzicht over Fez el-Bali.