Plagiaat in de Sovjet-cinema en muziek

We hebben onlangs een studie gepubliceerd Maxim Mirovich gewijd aan diefstal technologie in de USSR. Voortzetting van het thema - het verhaal van plagiaat en lenen, die de Sovjet-filmmakers en muzikanten geboden.

Waar komt vandaan plagiaat en waarom het heeft gebloeid in de Sovjet-kunst? De Sovjet-Unie heeft altijd een gesloten land geweest, 95% van de bevolking zijn afgesneden van de moderne wereld cultuur en kunst. Op hetzelfde moment, de Sovjet-filmmakers en componisten ging vaak naar de overzeese tour, waar ze toegang tot westerse muziek en films, waar haal je nieuwe ideeën op te doen voor creativiteit gehad.

Tekening in Sovjetfilms

"Gevangene van de Kaukasus", 1966 en "Lied van een schurkenstaat", 1930

In 1966, op de schermen van de Sovjet-cinema uit komedie geregisseerd door Leonid Gaidai "Gevangene van de Kaukasus". Geweldige film, maar hier is een kleurrijke trio, speelde Vitsin, Morgunov en Nikulin, zeer sterk lijkt op de helden van Amerikaanse schilderkunst "Lied van de fraudeur."

Ook was er ook de plot van de film - in de "Songs of een schurkenstaat" actie vindt plaats in de Kaukasus in 1910, waar de Rus Egor bandiet wordt verliefd op de prinses Vera en besluit haar te ontvoeren en zijn handlangers zijn de metgezellen van Ali Beck en Beck-Murza. Samen valt het trio in verschillende komische situaties en, net als Gaidai, liedjes zingen.

Echter, dit geval niet worden beschouwd als plagiaat en zachte leningen, die vaak gebeurt in de kunst. Gaidai duidelijk keek "Song fraudeur" en haalde diverse staatsgrepen en afbeeldingen, het creëren van een uniek stuk.

"Diamond Hand" 1968 en "Beat eerste, Freddy" 1965

Een ander voorbeeld van het lenen van Hyde - Deense film "Strike eerste, Freddy", die werd gefilmd drie jaar voor "Brilliant handen". Hij vertelt over de leuke avonturen van de mannen naar beneden vanaf de boot kwam en greep de spion groep, nam hem voor een geheim agent. In feite is de hoofdpersoon - de verkoper van speelgoed, waardoor maakt hij een dwaas van spionnen.

Weergalmde veel verhaallijnen: het schip, bandieten, een simpele ziel, een gangster genaamd Colic (y Gaidai - Lelik), zinnen in de stijl van "The Chief zal niet blij zijn," leuk speelgoed als een yo-the-box, vechten in de garage aan het eind. Hier, in plaats van, het is niet echt een rip-off - maar de schuld is al veel meer, zelfs een aantal van de scènes zijn vergelijkbaar.

"Hondenhart", 1975 "Hondenhart" 1987

De tweede film in de titel - alle bekende werk Bortko geworden filmklassiekers. Professor Preobrazhensky Citaten bal en bekend bij iedereen. Maar weinigen weten dat op sommige plaatsen de verfilming is zeer vergelijkbaar met de eerdere films - Italiaans-Duits aanpassing van Boelgakov's roman, gefilmd in 1975.

Sommige staging Bortko vrijwel gekopieerd van "Heart of a Dog" in 1975, het lijkt en kleurenfilm. Bortkovskaya zwart-wit sepia ver verwijderd van de bruinachtige schalen Italiaans-Duitse film.

Echter, in een eerdere verfilming vol fouten, waardoor de film enigszins ironische maakt: in de stijl van make-up uit de jaren 1970 communistische jaren twintig, model kapsel van commissarissen, de Russische kok in een Duitse nationale kostuum. Kijk er niet gelachen is onmogelijk.

PlagiatInform in de Sovjet-muziek

Over films die u kunt altijd zeggen dat alle elkaar beïnvloeden, en de grote vraag is, wat kan worden beschouwd als plagiaat. Maar de muziek - is een andere zaak. Ze opgenomen noten, en plagiaat in het, kan worden gezegd is mathematisch geverifieerd. Hier zijn een paar voorbeelden van hoe om muziek te stelen in de Sovjet-Unie.

Isaac Dunaevskii, "Lied van vrolijke kinderen" 1934, en het lied van de Mexicaanse revolutionairen, La Adelita, 1910-1917 jaar

Laten we beginnen met de eerdere voorbeelden. Veel bekende "Lied van vrolijke kinderen" Isaac Dunaevsky, die begint met de woorden: "Het is gemakkelijk op het hart van het lied plezier." By the way, die oorspronkelijk was het een lied over een aantal stieren en koeien, en voor de definitieve versie van de film veranderde tekst die kan worden gezien door de articulatie van mismatched zingen Utesova.

Nu luisteren naar een liedje Mexicaanse revolutionairen die twintig jaar eerder verscheen. Vermoedelijk Dunaevskii hoorde een nummer op het album, aanhangig gemaakt door filmmakers Aleksandrov en Eisenstein van een reis naar Mexico in 1930-1931.

Alexander Pakhmutova, "Tenderness", 1965, Benjamin Britten's "Simple Symphony" 1934

"Tenderness" Alexander Pakhmutova schreef in 1965 naar de woorden van dichters en Sergei Grebennikov Nikolay Dobronravov, en een van de eerste artiesten werd Maya Kristalinskaya.

Alle iets, maar mijn eerste solo lijn was te gelijkaardig aan "Simple Symphony" door het Engels componist Benjamin Britten, ook bekend als "Sentimental Saraband". Bijna één op één van de melodie, en zelfs het ritme als "leeg zonder je land ..."

Yan Frenkel, "Waltz of scheiding", 1965 en "Agony of Love", Fritz Kreisler, 1905

Een bekende lied "Waltz of scheiding", die meestal wordt aangeduid als gewoon "wals", is geschreven door Jan Frenkel voor de film "Vrouwen".

Vergelijk met het werk van de Oostenrijkse violist en componist Fritz Kreisler, opgericht 60 jaar eerder.

Edita, "City of Childhood" 1966, en de band The Brouthers vier, Greenfields, 1960

En voor het dessert. In 1966, Edita zongen heel mooi en melodieus nummer genaamd "City of Childhood", die onmiddellijk verliefd op Sovjet-luisteraars. Op de plaat, werd gesteld dat de auteur van de muziek is onbekend.

Echter, de auteur van de muziek zeer goed bekend. "Childhood stad" - is niet niets, maar een perepevka lyrics Greenfields Amerikaanse band The Brousers Four.